پياده‌روي اربعين، سنتي به درازاي چهارده قرن

مي گويند حضرت آدم (ع) هزار بار پياده به خانه خدا رفت. اين شيوه راه رفتن و سنت راه رفتن به هيچ دين و فرهنگ خاصي در تاريخ اختصاص داده نشده است ، زيرا همانطور كه سزار ، پادشاه روم ، با خداوند اتحاد مي بست ، هر زمان كه در نبرد با امپراتوري ايران پيروز مي شد ، از اين پيروزي بزرگ سپاسگزار باشيد. ، از پايتخت سلطنت خود ، سپس قسطنطنيه ، كه او با پاي پياده از اورشليم ديدن كرد ، و پس از دستيابي به اين پيروزي ، به عهد خود وفا كرد و پياده به اورشليم رفت.
در دين اسلام ، زيارت پياده سنت خوبي محسوب مي شود و از اين نظر ائمه معصومين (ع) توصيه هاي زيادي كرده اند.

امام صادق (ع) راه رفتن به منزل را محبوب ترين وسيله تقرب و تقرب به خدا مي داند و فرمود:
“يك حج عابر پياده معادل هفتاد حج است!” »
البته اقوال زيادي در اين زمينه از معصومين دريافت شده است. اهل بيت (ع) نيز اين سنت حسنه را رعايت مي كردند ، چنانكه مي گويند امام مجتبي (ع) بيست و پنج بار پياده براي زيارت خانه خدا از مدينه ديدن كرد.
امام حسن (ع) در راه حرم خدا از مجموعه پياده شد و فاصله بين مدينه و مكه را طي كرد و همه كاروانها به پيروي از امام (ع) از خودروهاي خود پياده شدند ، به طوري كه ديگر سواران در كاروان هيچ O.
در روايتي ديگر آمده است كه امام حسين (ع) در حال راه رفتن در حالي بود كه دربان و تجهيزات در كنار او بدون اسب حركت مي كردند. روايات تاريخي نشان مي دهد كه ورود عابران پياده به بارگاه امام عطار (ع) از زمان ائمه معصومين (ع) رايج بوده است.
بارها حضرت زين العابدين (ع) براي زيارت مزار جدش اميرالم Muمنين (ع) به نجف اشرف مي آمدند و تا اين قبر مقدس در فرسح اقامت مي كردند. بارگاه امام بود ، آمدند و شب را در آن گذراندند.

امام صادق (ع) در اين رابطه مي فرمايد: هركه پياده به زيارت اميرالمieveمنين (ع) برود ، خداوند متعال هميشه پاداش يك حج و يك مرگ را براي او مي نويسد!
و اگر پياده بازگردد ، پاداش دو حج و دو فوت در هر زمان براي او نوشته مي شود!
جابر بن عبدالله انصاري اولين زائر كربلا در چهلمين روز سال 61 هجري از مدينه بود. از سوي ديگر ، كاروان الله ، در بازگشت به مدينه ، ابتدا عازم كربلا شد و در روز چهلم اين دو كاروان به كربلا رسيدند ، در فاصله كوتاهي از دو طرف ، و محل دفن پيامبر و شهدا. عاشورا
اين سنت خوب ، و پياده روي در كربلا و نجف اشرف ، در سالهاي حضور امام (ع) با وجود حكومت وحشيانه و خونين بني اميه و عباسيان انجام شد.

حاكمان دولت هاي شيعه مانند دولت آل بويه و دولت صفويه اين سنت حسنه را رعايت كرده و سعي كردند آن را در بين شيعيان گسترش دهند. شاه عباس صفوي و علماي بزرگ زمان خود ، مانند شيخ بهايي ، به منظور اشاعه و اشاعه فرهنگ زيارت ، در سال 1009 هجري قمري ، از اصفهان ، پاي مشهد را پياده اختصاص داده و از زيارت آن بازديد كردند. امام هشتم
علما و بزرگان ، به پيروي از امامان معصوم ، اهميت زيادي به اين سنت حسنه مي دادند و آنقدر معروف است كه زيارت كربلا و قصر پياده حسيني تا زمان مرحوم شيخ مرتضي انصاري معمول بود. طبق داستان آنها ، بر اساس نذرهاي خود ، آنها پياده به زيارت امام هشتم در مشهد مقدس رفتند.

بر اساس افسانه هاي تاريخي ، از گذشته هاي بسيار دور و در دوران حيات امام هدي (عليه السلام) ، سنت رفتن به زيارت در اين ايام خاص وجود داشت.
از جمله آموزه هاي شيعه ، زيارت قبر مطهر امام حسين (ع) در طول سال پنج زمان خاص دارد. رجب اول ، نيم رجب ، نيمه شعبان ، ايام عرفه و اربعين ، پنج خرمايي است كه اهل بيت عليهم السلام براي زيارت آن حضرت توصيه كرده اند. طبق روايات تاريخي ، از گذشته هاي بسيار دور و در زمان حيات امام هدي (عليه السلام) ، سنت رفتن به زيارت در اين ايام خاص وجود داشت. سنتي كه معمولاً در نجف با زيارت حضرت علي (ع) آغاز شد.
اين زماني است كه جنبش عاشور به مدت دو قرن تا زمان متوكل در سراسر جهان گسترش يافت و هر تغييري در كربلا و بارگاه امام عليه السلام در سراسر جهان اسلام گسترش يافت ، به طوري كه اقدام متوكل 236 هجري قمري است. تخريب بارگاه امام حسين (ع) مورد توجه شيعيان آفريقا قرار گرفت.
همانطور كه گفته شد ، علما و بزرگان حوزه علميه نجف اشرف نقش وسيع و بالايي در احيا و حفظ اين سنت حسنه نشان داده اند و در طول تاريخ گذشته ، هر زمان كه اين سنت خوب به دلايل سياسي باشد. و فشار ضد شيعه دولتهاي حاكم ضعيف مي شوند ، مانند حماسه اي پرشور و دريايي پر سر و صدا از مردم پياده ، و در اربعين حسينه تا كربلا ما مي بينيم و تماشا مي كنيم.

در برخي از روايات تاريخي آمده است كه زيارت كربلا تا زمان مرحوم شيخ مرتضي انصاري (در 1281 هجري گذشته) معمول بوده است ، اما در مقطعي فراموش مي شود و سپس مرحوم محدث نوري آن را احيا مي كند.
گفته مي شود در آن زمان اين اقدام و راه رفتن به سمت كربلا نشانه فقر و فقر تلقي مي شد! اين سنت با عزم و تلاش نوري احيا شده است.
او براي حمل بار احشام اجاره كرد و با اصحاب و شاگردانش پياده رفت تا به ديدار امام حسين (ع) برود كه در سه شب از نجف به كربلا سفر كرد. صبح و عصر در پياده روها قدم مي زدند و وسط روز استراحت مي كردند ، غذا مي خوردند و نماز مي خواندند. مردم ، علما و بزرگان از كار آنها استقبال بسيار خوبي كردند و جمعيت زيادي به آنها ملحق شدند ، گاهي اوقات بيش از 30 چادر از بيست تا سي نفر.

اين عالم بزرگوار براي اولين بار در عيد قربان از نجف تا كربلا پياده رفت كه سفري سه روزه با همراهي حدود 30 نفر از دوستان و بستگان بود. «محدث نوري» از آن زمان تصميم گرفته اين اثر را هر سال تكرار كند. وي آخرين بار در سال 1319 هجري قمري پياده از حرم اباعبدالله حسين (ع) ديدن كرد.
پياده روي به كربلا در ايام مختلف سال به ويژه در اربعين حسيني تا زمان محدث نوري در بين علما و علماي حوزه علميه نجف اشرف ادامه داشت اما با ورود اولين نوع خودرو به منطقه ، سفرهاي كارواني قطع شد و زيارت نيز بسيار محو و فراموش شد.

در آن زمان مرحوم آيت الله العظمي سيد محمود شاهرودي ، به عنوان يكي از اساتيد و استوانه هاي علم و تأثير معنوي حوزه علميه نجف ، وارد ميدان شد و به دليل ارادت و اصرار وي براي پياده روي به سمت كربلا ، اين سنت معروف بود به عنوان سفر مقدس احيا شد از آنجا كه بعضي اوقات برخي از ايرانيان ، به ويژه حوزويان ، مردم نجف و مناطق اطراف آن ، و سپس شيعيان عراق در اين سفر آنها را همراهي مي كردند ، به تدريج توجه خود را به اين سنت باستاني ، معنوي و معنوي و … متمركز كردند. سنت پياده روي به كربلا و به ويژه اربعين بار ديگر رواج يافته است.
مشهور است كه مرحوم آيت الله شاهرودي جمعه شب بيش از صد بار از جاده نجف به كربلا عبور كرد و در سفرهاي ديگر زيارتي ، و در اين سفر معنوي گروهي از دانشجويان و ديگر علما و بزرگان كلام را همراهي كردند. حوزه علميه

اين اقدام منجر به اين شد كه اعزام به كربلا در بين علما و حوزويان و ديگر بخشهاي جامعه رواج پيدا كرد و تعداد آنها سال به سال افزايش يافت. در آن زمان اكثر بزرگان ، اساتيد و علماي برجسته الهيات ، مانند آيات ميرزا جواد ملكي تبريزي ، سيد محسن امين ، شيخ محمدحسين غروي معروف به كمپاني ، ميرزا نائيني ، سيد محمد روحاني ، ميرزا جواد تبريزي ، علامه محمدي ، علامه محميني ، عبدالصاحب حكيم ، شهدا و علماي بزرگ از دو خانواده بحرالعلوم و حكيم و مرحوم سيبويه كه خود كارواني از جوانان پرشور را آغاز كرد و از نظر امكانات منظم ترين كاروان محسوب مي شد ، بنابراين متوفي از اين فرصت به طور كامل استفاده كرد. هم با برقراري درس هاي ديني و اخلاقي در ميانه راه و هم با استفاده از آن ، وي شهرت زيادي در اين جهت داشت كه سال ها همراه اين كاروان كار آساني نبود!

شايد بتوانم بگويم كه در آن زمان ، به ويژه در اربعين حسينه ، تعداد اندكي از علماي برجسته الهيات بودند كه در اين راه قدم نگذاشتند ، و از آن زمان هزاران نفر از دو راه ، رودخانه فرات ، معروف به “مسير علما” آمده اند. “، پياده روي به سرزمين عشق و حماسه و بهشت ​​روي زمين بود.
زيارت كربلا سرانجام به عراق سرايت كرد و در مناسبت هاي مختلف حجاج امام حسين عليه السلام از سراسر عراق به كربلا رفتند و از شهر خود تا كربلا پياده رفتند. فرصت ها ، پياده روي اربعين ، جايگاه ويژه اي داشت.

با روي كار آمدن دولت بعثي اموي ، وي به طور جدي به اين موضوع و مراسم عزاداري و سنت پرداخت و بسياري از حجاج را در پياده رو دستگير كرد و تعدادي از شهدا را بازداشت و كشت!
در آن زمان اين مراسم درياچه بسيار كم رنگ به طور كامل بسته نشده بود ، و افراد نااميد ، مخفيانه و به وسيله علما كه در بين نخلستان ها بودند ، چراغها را با فتيله روغن سياه هدايت مي كردند و بوميان و كشاورزان منطقه از آن به عنوان يك چراغ استفاده مي كردند. نور براي آبياري نخلستان ها و زمين هاي زراعي آنها ، و گاهي اوقات برخي خرما به عنوان چمدان و غذا براي زائران ، همراه با اين چراغ هاي سوسو زدن در شب ، زائران و پياده روها ، شب و مخفي ، اين آنها به سمت كربلا حركت كردند و روزها در جنگل مخفي شدند. در اين زمان ترس و كشتار ، حجاج ايثارگر به حفظ اين سنت 1400 ساله ادامه دادند.

اما پس از سقوط رژيم بعث ، عشق حسيني عزيزان امام حسين (ع) را به خود جلب كرد و اين سنت پايدار دوباره گسترش يافت.
و اكنون مي بينيد كه از ابتداي صفر ، زائران و زائران حسيني ، بيش از گذشته ، نه تنها از همه شهرهاي عراق ، بلكه از همه شهرها و كشورهاي جهان به اين كشور مي آيند و حماسه اي جهاني خلق مي كنند. !
اين عاشقان در بهشت ​​روي زمين ، در ركاب امامان معصوم و كارواني از اسيران خدا ، و سرانجام به كعبه اميدها و آرزوهاي خود ، يعني كربلا و بارگاه امام حسين و برادر وفادارش ، حضرت ابو قدم گذاشتند. الفضل ، و همراهان مأيوسش نجات مي دهند.

شايان ذكر است كه در سالهاي اخير اين سنت زيبا و حسنه كه در نظر خداوند از جايگاه والايي برخوردار است ، نه تنها مورد توجه شيعيان ، اهل سنت و همه مسلمانان از فرقه هاي مختلف قرار گرفته است ، بلكه ساير اديان و مذاهب الهي مانند مسيحيان در مذاهب و مذاهب مختلف نيز در اين راهپيمايي و گردهمايي بزرگ جهاني شركت كردند ، كه مي توانم قاطعانه بگويم ، زيارت اربعين به كربلا ، اكنون محور همبستگي بين همه اديان و مذاهب الهي در اين است. و امام حسين عليه السلام اكنون تنها براي يكي از اين شيعيان مورد توجه است ، نه براي اهل سنت و مسلمانان ، بلكه براي همه جويندگان حقوق و آزادگان جهان.

و البته بايد اذعان داشت كه اين سنت حسنه ، كه پيوسته توسط امامان معصوم تأكيد مي شد ، با تلاش و دقت مقامات و اسرار شيعه در اين دوره پس از غيبت امامان از عصر ارواح ، و هر دوره با ضعيف شدن آن ، احيا شد ، مردي بزرگ از نجف اشرف است و من شك ندارم كه به بركت صاحب الامر ، حماسه پرشور راهپيمايي اربعين روز به روز گسترده تر مي شود و اقيانوس پر سر و صدا مردم را سيل مي كند. حركت با امواج قوي تر و تاثير بيشتري خواهد گذاشت.

مگر نه اين است كه پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله خود اين خبر را داد و به دختر بزرگوارش حضرت فاطمه ع ، بانوي دو جهان وعده داد كه نسل به نسل تا روز قيامت فرزند شما را نگه مي دارد. غم زنده و عزادار !!

* خادم افتخاري حوزه مقدس در عراق و عضو آكادمي علوم پزشكي ايران