او هميشه بهانه براي زندگي داشت

به گزارش اخبار ورزشي ، احمد طالبي نژاد در پستي در روزنامه اعتماد كردن وي نوشت: “نوشتن در مورد حميدرضا صدر كار بسيار دشواري است. زيرا من اعتقاد ندارم كه حميد را از دست داده ايم. البته براي آن دسته از ما كه زماني در دنياي همكاري بسيار نزديك بوديم ، انتقال وي به ايالات متحده سه سالها پيش ، بدون اينكه به كسي بگوييم و درباره چرايي صحبت نكنيم ، اين بدان معناست كه آن را از دست مي دهيم ، اما با اين وجود ، هميشه در خاطرات ما است.

حميدرضا صدر شخصيت كاريزماتيك و خوبي دارد ، او فردي چند وجهي است ، انتقامي ندارد و عشق و نفرت وجود ندارد. عاشق از هر نظر. او دو چيز را دوست داشت. سينما و فوتبال. به حدي كه در سالهاي اخير سينماها قرباني فوتبال شده اند. اگرچه زماني يكي از پركارترين منتقدان و نويسندگان سينما بود و با انتشارات مختلفي كار مي كرد ، اما از آنجا كه او به عنوان يك فوتباليست در تلويزيون به چهره محبوب تبديل شد ، متأسفانه كارهاي زيادي در مورد سينما انجام نداد و كمتر در سينما حضور داشت. اگرچه او سواد سينمايي خوبي دارد و حافظه بسيار قوي دارد. حافظه او چنان قوي است كه به عنوان مثال ، وقتي از او در مورد مشخصات و بيوگرافي بازيگران نقش مكمل فيلم هاي آمريكاي غربي سال كرديم ، او بلافاصله اطلاعاتي را ارائه داد ، همانطور كه در فوتبال ، مردم مي ديدند او چقدر گسترده و عميق است. اگرچه من و او هميشه بر سر اين مسئله مهم بوده ايم كه فوتبال آنقدر مهم است كه ما آن را به اندازه سينما دوست داريم. او معتقد است كه همه اين موارد دليل براي زندگي است و اين دليل را دوست دارد.

با اين حال ، حميدرضا صدر از دهه شصت به عنوان روزنامه نگار و سپس منتقد در مجله زن روز شروع به نوشتن كرد و هر ماه به سينماها مي آمد. ما اغلب هفته اي يك بار با هم ملاقات مي كنيم. او سپس از طريق نشريه ماهانه هفت با ما همكاري كرد. هفته اي دو روز او را آنجا مي ديديم. او شخص بسيار مطبوعي بود كه با حضور خود گرماي خاصي به حلقه مي بخشيد. ورزش و سينما. خاطره صدر در ذهن من به همان زمان همكاري برمي گردد ، هر بار كه او مقاله اي در “زن روز” مي نوشت كه به هر دليلي نمي خواست به نام خودش كار كند ، آن را با نام غزاله منتشر كرد صدر غزاله در آن زمان جوان بود و من به شوخي به حميدرضا صدر گفتم كه دخترت از كودكي نابغه است و از دو يا سه سالگي آنقدر خوب نوشته بود كه خيلي خنديدي. با اين حال ، غزاله اكنون مادر برومندي است و اخيراً او دوست مادرش و حميد در ايالات متحده شد.

به نظر من حميدرضا صدر قرباني دو چيز شد. فوتبال ، همانطور كه گفتم ، خود را فداي فوتبال كرد تا ثابت كند فوتبال يك سرگرمي عالي است و يك جريان فرهنگي مانند سينما است و قرباني چيز ديگري شود كه از آن معذرت مي خواهم. وي از خانواده اي اصيل و از اشراف قديمي بود. صدر در ايران و انگليس تحصيل كرده است. وي دكتراي برنامه ريزي شهري دارد اما كمتر از يك گرايش صحبت مي كند. گرچه امرار معاش او در مرحله نخست است. وي عضو هيئت مديره يك شركت ساختماني است. زمان آنجا گذشت. يكي از مهمترين ويژگيهاي حميدرضا صدر كه امروز بايد درباره آن صحبت شود اين است كه او هرگز منتظر درخواست يا پيشنهادي از طرف هيچ تدوينگري براي نوشتن يا ارائه تحليلي درباره شخصيت فيلم نيست. او هميشه مقالاتي را مي نويسد و آماده است ، كافي است سردبير مجله فيلم با او تماس بگيرد ، مثلاً از او در مورد شخصيت يا فيلم خاصي س askال كند و بلافاصله آن را به مجله بفرستد. در همان زمان كه نامه الكترونيكي يا فضاي مجازي نبود ، وي يا مطالبي را پست مي كرد يا به آنها كمك مي كرد ، به گفته خودم ، كشوي من پر از نوشته بود تا بعداً منتشر شود ، حتي اگر برخي از مطالب خود را در تاريخ سينما و كتاب منتشر كرده باشد.

به طور كلي ، او قلم سريع و سخنوري دارد ، فردي متعادل است ، هرگز در اين زمينه منتقد نبوده است ، اما بگذاريد اعتراف كنم كه اخيراً ، وقتي به ورزش آلوده است ، اخلاق او كمي سخت و ادبياتش سخت است. متفاوت است و از كلمات براي بزرگداشت او استفاده مي كند. من چندين بار به او گفتم كه اين سخنان براي افراد فرهيخته و هنرمند نيست و بيشتر از دهان ورزشكاران و بازيكنان فوتبال است. او مي خندد و مي گويد كه شخصي تغيير كرده است ، اما به هر حال متأسفانه علي رغم تلاش هايي كه همسر و دخترش پس از سه سال درگيري انجام دادند ، جادوگر مرگ شكست خورد و هواداران سينما و فوتبال ايران اين تصوير مثبت و مثبت را از دست دادند. به نظر من تلويزيون از اين نظر از سينما خطرناك تر مي شود زيرا حميدرضا صدر يكي از محبوب ترين مفسران فوتبال است. “اخيراً حميدرضا صدر را پير و جوان مي شناختند و با او عكس هايي گرفته اند كه در زمينه كاري خود به يك چهره مشهور تبديل شده است.”

انتهاي پيام