شايع‌ترين علائم بيش فعالي در بزرگسالان

زهرا لطيفيان در گفت وگو با اخبار ما اظهار داشت: وقتي صحبت از بيش فعالي مي شود ، بسياري از افراد به كودكان بي قرار و مشغول نگاه مي كنند ، در حالي كه ADHD در بزرگسالان در ايران ناشناخته است و افراد كمي از علائم و عواقب آن آگاه هستند. بزرگسالان بيش فعال فكر مي كنند برخي از مشكلات ، نگراني ها ، احساسات و تصميمات آنها نتيجه مشكلات و نگراني هاي روزمره است.

وي گفت: اگرچه بيش فعالي در دوران كودكي رخ مي دهد ، اما گاهي اوقات مي تواند به بزرگسالي منجر شود ، علائمي مانند مشكل در تمركز ، بي نظمي ، رفتار تكانشي و بي پروا ، بي ثباتي و احساساتي كه باعث ايجاد مشكل در زندگي فرد مي شود. و بر عملكرد او براي يك زندگي خوب و راحت تأثير مي گذارد.

لطيفيان با بيان اينكه يكي از علائم كم تحركي در بزرگسالان عدم تمركز است ، افزود: مشكل كمبود توجه و تمركز باعث مي شود تا فرد بالغ چيزهاي كوچك مورد نياز خود را از دست بدهد يا وسايلي مانند كليدها ، كليدها ، خودكارها ، كيف ها را در مكان هاي مختلف باقي بگذارد. و آنها دائما به دنبال ابزار خود هستند.

اين روانشناس ادامه داد: “اين افراد اغلب نمي توانند روي سخنراني ها ، صحبت با طرف مقابل يا حتي در يك برنامه تلويزيوني تمركز كنند و در آن زمان توجه آنها به چيز ديگري معطوف است. البته اين كمبود در بعضي از بخشهاي زندگي مسئله ساز خواهد بود ، مانند زندگي دانشجويي. و آنها هنگام خواندن و انجام كارهاي روزمره در تمركز مشكل دارند و هنگام خواندن ، به خواب مي روند ، دقايقي مي گذرد و هنوز در صفحه اول هستند.

وي گفت: بيقراري شايعترين علامت ADHD در بزرگسالان است. حركت منظم پاها يا دستها يكي از علائم حركتي اين اختلال در بزرگسالان است.

لطيفيان افزود: افرادي كه به طور مداوم درگير رفتارهاي عاطفي و بي پروا هستند بدون شك در بزرگسالي دچار بيش فعالي مي شوند ، بنابراين فرد خيلي ناگهاني و بدون فكر و در نظر گرفتن عواقب اين رفتار ، كاري انجام مي دهد يا چيزي را مي گويد كه به ديگران آسيب برساند و رانندگي كند. به آنها ترحم كند.

اين روانشناس گفت: بعضي اوقات اين افراد عجولانه در مورد ازدواج يا طلاق تصميم مي گيرند يا ناگهان كار را ترك مي كنند ، استعفا مي دهند يا شغل خود را به طور ناگهاني و عاطفي تغيير مي دهند و اغلب با بي احتياطي رانندگي مي كنند.

“افراد بيش فعال در بزرگسالان اغلب براي كنترل بي قراري و عصبي بودن دو شغل كار مي كنند ، اين راهي براي سازگاري با آنها است زيرا وقتي فعال نيستند كسل مي شوند و مي توانند تحريك پذير شوند ، بنابراين هميشه سعي مي كنند مشغول باشند حتي اگر به نظر مي رسد در كار فعال هستند. ، ممكن است به دليل رنج زودرس ، استقلال ، عدم تمركز يا عدم توانايي در تحمل كارفرما و رئيس شغل را تغيير دهد. آنها در سن كمتري از ديگران وارد بازار كار مي شوند و بيشتر علاقه مند به مشاغل پر فعاليت هستند.

لطيفيان با اشاره به اينكه رنج زودرس يكي ديگر از علائم بيش فعالي در بزرگسالي است ، افزود: افرادي كه به اين اختلال مبتلا هستند غالباً زود خلق و خوي خود را از دست مي دهند و آرام مي شوند و حالات آنها دائماً در حال تغيير است ، لحظات شاد و شاد و لحظات غم انگيز ، مضطرب و منكر خود مي شوند. هر چه پيرتر مي شوند افسردگي ، عصبي و اضطراب بيشتري پيدا مي كنند.

اين روانشناس با اشاره به اينكه بزرگسالان مبتلا به بيش فعالي غالباً نقش والدين را به خوبي انجام نمي دهند ، افزود: از آنجا كه آنها صبور ، منظم و مصمم نيستند ، روش هاي انضباطي مناسبي ندارند ، اين والدين به سرعت عصباني مي شوند و كودك خود را به طور نامناسب تنبيه مي كنند. رفتار نامناسب آنها را جبران كند ، كه بر پرورش كودك تأثير منفي مي گذارد.

وي افزود: تمام علائم بايد به طور مداوم در رفتار فرد وجود داشته باشد و اگر فرد بالغي در برخي موارد اين رفتارها را تجربه كرده باشد ، نبايد با بيش فعالي همراه باشد ، بلكه بايد تحت نظارت و معالجه ساير اختلالات مانند اضطراب و استرس باشد.

انتهاي پيام