حق نسل من كجاست؟ – اخبار ما

به گزارش اخبار ما ، علي ربيعي ، دستيار رئيس جمهور در ارتباطات اجتماعي و سخنگوي دولت ، يادداشت هفتگي در اين روزنامه نوشت. ايران وي نوشت: “من سعي مي كنم تا آنجا كه ممكن است در مورد ابهامات و سوال اساسي انقلاب اسلامي” بين نسلي “(يا بين نسلي) پاسخ دهم.” انقلاب ها با برش برخي فيلم ها از انقلاب ها. بازار تقسيم فيلم از طرف ديگر داغ است طرف ماجرا. با اين حال ، براي اثبات اينكه به تعبير دقيق رهبري ، اين انقلاب آغازگر هيچ نبردي چه عليه تروريسم و ​​چه جنگ نبوده و هميشه “پس از حمله دشمن دفاع مي كرد” ، بسياري از اسناد ، از جمله در آنجا تعداد زيادي تصوير هستند.

ما مي توانيم به عنوان مثال ، بحث ها و بحث هاي آزاد آن زمان را نشان دهيم و نسل فعلي را مستند كنيم كه بزرگان اين جمهوري هميشه پيشگام بحث آزاد با مخالفت ، سطح رقابت و سطح آزادي و سطح مشاركت و پويايي و اجتماعي بوده اند. نشاط دوران پيروزي انقلاب همان سال نشان داد كه اين حزب در كنار پيشرفته ترين دموكراسي ها قرار گرفته است. او توطئه حول انقلاب را به راحتي ثابت كرد. اما اين كارها اگر شايسته آن واقعه بزرگ باشد انجام نمي شود و در عوض ما شاهد مجموعه اي از تصاوير يك طرفه از انقلاب هستيم كه ماهيت جهاني را تحت الشعاع قرار مي دهد و به تعبير امام خميني “تمام ارتباط” انقلاب ها است.

امروز ما به تصويري داستاني از يك انقلاب نياز داريم كه به آينده نگاه مي كند و به اين س ofال پاسخ مي دهد كه چه چيزي از آن انقلاب شكوهمند براي عصر جديد باقي مانده است. پاسخ به اين س ofال كه انقلاب براي آينده چيست دقيقاً مشابه جواب س fundamentalال اساسي است كه اين روزها اغلب شنيده مي شود ، اين س thatال كه انقلاب تصميم يك نسل خاص بود ، بنابراين نگرش چيست؟ نسل آينده به سمت اين انقلاب؟ چگونه اين نسل ها مي توانند آرزوهاي خود را تبلور دهند؟

مهمترين سوال در اين زمينه اين است كه آيا انقلاب به قول معروف خود از منشور 12 بهمن 57 عمل كرد و آيا حق تعيين سرنوشت هر نسل به رسميت شناخته شد؟ اگر به اين س answerال پاسخ دهيم ، معناي روشني از رابطه انقلاب و قرن پانزدهم خورشيدي خواهيم داشت. در واقع ، اين يك سوال قدرتمند است كه بايد براي نسل جديد توضيح داده شود: چگونه مي توان حق هر نسل را در تعيين سرنوشت خود با حفظ و محافظت از اصول جمهوري اسلامي شناخت؟ آيا اين جمله معروف بود: “پدران ما چه حقي داشتند؟” در واقع قيام بزرگ اجتماعي و انقلابي زادگاه ملت جديد چه بود؟ چطور؟

هيچ تضادي بين اصول “پدران ما چه حقي داشتند؟” وجود ندارد. و هيچ اصل بقاي جمهوري اسلامي وجود ندارد. انقلاب به مرور زمان از طريق شناخت اصل تعيين سرنوشت افتخار مي كند. اين پيشنهاد هر زمان كه ملتي با مقياس گسترده و تقريباً جهاني با همه رنگ ها و فرهنگ هاي خود به پاي صندوق هاي راي مي رود ، به طور عيني در همه انتخابات تجسم مي يابد. يعني جمله “پدران ما چه حقي داشتند؟” اين يك گفتمان عميق با پيشنهاد “ميزان آرا nation ملت” است و آنها از يك اصل ناشي مي شوند.

نبايد تسليم سخنان غير علمي و رسانه هاي هدفمند شد كه مي خواهند معناي براندازي را به پيشنهاد “پدران ما چه حقي داشتند؟” منتقل كنند. آنها مي خواهند نسل جوان ما نداند كه خواسته ها و محصولات انقلاب 1957 م institutionsسساتي بودند كه به نسل هاي بعدي اين امكان را مي داد تا متناسب با امكانات ارائه شده در قانون اساسي و نهادهاي دموكراتيك ، روش حكمراني خود را با نيازهاي روز خود تطبيق دهند. ثمره انقلاب ، با داشتن يك سيستم سياسي انعطاف پذير ، نسل بعدي را قادر ساخت كه نه در خارج از سيستم سياسي ، بلكه در چارچوب قانوني ، آزمون و خطا كند. اگر ما بتوانيم اين ظرفيت هاي عظيم را به آگاهي نسل جوان برسانيم ، مي توانيم اين جوانان را ترغيب كنيم كه دوباره غناي انقلاب اسلامي را كشف كنند و آنها را در زندگي روزمره خود به كار بگيرند و اگر در اين كار موفق نشويم ، جوان ترها را به دام مي اندازيم. نسل ها در قرائت هاي بي ربط. آنها هيچ ارتباطي با واقعيت انقلاب و ريشه ها و پيامدهاي آن ندارند.

هر بار كه نسلي با اكثريت بيش از 70٪ به پاي صندوق هاي راي مي روند ، در حقيقت اين سوال پاسخ خود را پيدا مي كند: تحقق اصل تعيين سرنوشت هر نسل توسط نسل فعلي ، در يك سيستم غير دموكراتيك كه به آن بستگي ندارد. در مورد انتخاب ملت ، اين سيستم ها روش هاي خود را براي تغيير و اصلاح قانون اساسي منعكس مي كنند. هر نسلي مي تواند و حق تعيين سرنوشت خود را در قانون اساسي كه ملت در آن آزادترين انتخابات به آن راي دادند و متن نهايي خود را در همه پرسي آزاد تصويب كرد ، دارد و اين واقعه اي است كه بارها اتفاق افتاده است.

اين دستاورد بزرگ ، البته نه كامل است و نه محقق شده است. در عوض ، اين دستاوردي است كه از طريق تكرار و عمل ، در واقع كامل مي شود و به توليد مثل ادامه مي يابد. اكنون ، بار ديگر در يك گذار جديد ، بايد اين حق را تكرار كرده و سازوكارهاي دموكراتيك را براي استقبال از قرن جديد و برگزاري انتخابات شايسته اين قرن و شايسته اين نسل به كار گيريم. هر انتخابي در يك زمان پايان و آغاز است. پايان اختلاف حقوقي و مدني بر سر حق تعيين سرنوشت در مدت زماني كوتاه و آغاز يك اختلاف مدني و حقوقي ديگر به منظور آمادگي براي مسابقه بعدي در تعيين سرنوشت. جدا از انقلاب معنايي و معنوي سال 1957 ، اين سازوكار حيرت انگيز و معنادار زندگي سياسي دستاوردي است كه اگر براي نسل هاي جديد شناخته شود ، مي خواهد دندان هايش را در صندوق هاي راي حفظ كند.

حق تعيين سرنوشت هر نسل در انتخابات دموكراتيك و مشاركت فعال در آنها آشكار مي شود ، به طوري كه هر نسلي در انتخابات پدران خود دخالت نمي كند. “اين بزرگترين ميراثي است كه انقلاب اسلامي مي تواند براي نسلهاي مختلف داشته باشد و آنها را به زندگي بهتر در قرن آينده سوق دهد.”

انتهاي پيام